Suç ve Ceza, Nietzsche’nin “Kendisinden her şeyi öğrendiğim tek psikolog” ve Einstein’ın “Herhangi bir bilim adamından daha fazla katkısı olmuştur” şeklinde yücelttiği Dostoyevski’nin en önemli başyapıtı kabul edilir. Yahya Kemal, onun insan trajedisini ne denli gerçekçi yansıttığını şu sözlerle vurgular: " Dostoyevski namında bir Rus'un .. bir kitabını okudumdu; içinde vücutları ve kalpleri ağrıyanlar, benim kanımdan, dinimden, dilimden değildiler, bir zaman o Rus'un kitabında görüp de sevdiğim ve acıdığım o insanlara kendi milletimden daha yakınım. " Yaşar Kemal ise Dosto'yu karanlık ve hastalıklı bulanlara şaşırır: "Ben demiyorum ki, insan hiç karanlığa, umutsuzluğa düşmez. Düşmez olur mu? Ama insanlığın mayasında güzel, aydınlık, pırıl pırıl, umut, gelecek türküleri söyleyen düş dünyaları kurmak var. Dostoyevski'ye gelince, bu insanlığın yetiştirdiği en büyük umut, aydınlık dünyası kuran kişiye kim yaptı bu işi, onu, kabuğuna bakarak, karanlığın, has