Sık sık yaşanması nedeniyle sıradanlaşmış olağanüstülüklerle dopdolu bir dünyada, insanoğlunun “akıl almaz” hikayelere inanma arzusunu anlamak zordur. Gerek insan hayatında gerekse doğada daima müşahade edilen sayısız “sıradışı” sayılabilecek haller varken, bunlar yerine olma ihtimali münakaşa konusu söylentiler üzerinde durmak zaman israfı değil midir? Örneğin ters akıntıya karşı yüzerek önlerine çıkan şelaleleri bile atlayıp yumurtlama yapacakları yere giden balıklar... Bilimadamları balığın ters akıntıda şelaleden atlamasının bir insan için bir kaç katlı bir binaya yerden zıplamasıyla aynı anlama geldiğini belirtir. Efsaneler genellikle yaşanmış bir olaya dayanır, fakat zaman içerisinde insan muhayyilesi ona yeni unsurlar ekler, hikaye nesilden nesile aktarılırken “kulaktan kulağa” oyunundakine benzer bir şekilde her defasında gerçeğinden biraz daha uzaklaşır. Efsaneler toplumların kültürel ve sosyo-psikolojik yapılarına ilişkin değerli bilgiler verdiğinden önemlidir, bu yüzden y